Theo was een markante persoonlijkheid, die ondanks zijn handicap en de vele ziektes zeer betrokken was met de plaatselijke en landelijke politiek.

Hier in Wesselerbrink wist bijna iedereen wie hij was: de man in de rolstoel met, tot voor kort, een hond naast hem. Wat velen niet zullen weten is dat hij ook een fantastische kok was die, zolang zijn lichaam het toeliet, de kookclub in Le Pompidou leidde en de mooiste gerechten op tafel kon toveren.

Hij zal door velen zeer gemist worden. We wensen Ineke en zijn verdere familie veel sterkte nu en in de toekomst.